Kerem Harmancı Anı Defteri

Kerem Hoca’yı tanımış olmak, onun öğrencisi olmak büyük bir ayrıcalık ben ve arkadaşlarım için. Kısa bir sürede bizi en iyi anlayan, bizimle bizden biri olan hocamız olmuştu. Her konuda konuşabildiğimiz, hayat hakkında,geleceğimiz hakkında fikir aldığımız biri oldu bizim için,dışarıdan yorum yapan biri değildi hiçbir zaman,kendini bizim yerimize koyarak konuşurdu hep. Öğrencilerini çok sevdiğini o kadar belli ederdi ki, onun tarafından bu kadar sevilmek hep onurlandırırdı bizi. Düşünün ki, her karşılaştığınızda size selam vermekle kalmayıp,durup konuşan hatta uzun uzun hal ve hatırınızı soran,bir gülümseyişiyle o anki ruh halinizi değiştiren bir yüce gönüllü hocanız var,siz onu ne kadar seversiniz?Cevabını biz öğrencileri olarak o kadar iyi biliyoruz ki. Derslerdeki güleryüzü ve gözlerimizin içine tek tek bakışı aklıma geliyor da,ne kadar istekli ve severek anlattığına şahittik hepimiz.Kerem Hoca, bizim için bir hocanın olabileceği en üst noktadaydı.O sadece görevi olduğu için bizimle değildi,bizi gelebileceğimiz en iyi noktaya getirebilmek için çabalıyordu hep öğrenebilmemiz için ve belki de bir gün kendisi gibi öğretebilmemiz için. Bizi daha uzun yıllar yalnız bırakmayacağına o kadar emindik ki, daha çok konumuz vardı hakkında konuşacağımız ve onunla paylaşmak istediğimiz başarılarımız… Onu kaybettiğimizi öğrenince,bu hayatta bu derece bir insanı ilk kez kaybettiğimi fark ettim ve ailesinin onu ne kadar çok sevdiğimizi bilmesini istedim. Kerem Hoca’nın ailesine sabırlar diliyorum ve Kerem Hoca gibi üstün nitelikli bir insan yetiştirdikleri için onlara binlerce kez teşekkür ediyorum ve biliyorum ki hocamızın anısı hep bizimle olacak ve bize yol göstermeye devam edecek. Onun gibi bir insan olabilmemiz zor olsa da , onun yolunda ilerlemeye çaba göstericeğiz. Mekanın cennet olsun Kerem Hocam….

Merve Albayrak
Elektrik Elektronik Mühendisliği

 

 

Bazı insanlar vardır, ruhları öyle narindir ki, yoklukları varlıklarından daha fazla göze çarpar. Sessizce, hiç belli etmeden o kadar yük taşır, o kadar görev üstlenirler ki hayatta, “her zaman orada” olacakları varsayımıyla yaşar etrafındakiler... Hava gibi görünmezdir  onlar çoğu zaman.

İşte Kerem –sevgili Kerem- öyle biriymiş meğer... Çok erken ölümüyle bizi varsayımımızdan uyandırana kadar, bunları hiç düşünmemişim...

Evi benimkinden beş dakika uzaktaydı, ofisi yirmi adım... Ama bu mesafenin gerektirdiği sıklıkta görüştüğümüzü söyleyemem. Yalnızca bilirdim ki, ofisimden çıktığımda, KB’nin koridorlarında bir yerde, kafamdaki bin bir türlü düşünceyi, hesabı kitabı bir an için susturup karşılık vermeden edemeyeceğim bir şey çıkabilir karşıma: Neredeyse saydam bir gülümseme ve katıksız bir insan selâmı.
Ama bazen de kapımı çaldığı oludu; genelde, bitirip ona teslim etmem gereken, ama bir türlü fırsat bulup tamamlayamadığım bir işi -bilmem kaçıncı kez- kibarca hatırlatmak için... Şimdi daha iyi farkediyorum, kendine ne kadar yüksek standartlar koyduğunu, ne titiz bir çalışma disiplini uyguladığını, ve gene de –ancak çok az insanın becerebildiği bir şekilde- bu standartların gerisinde kalanları nasıl da sabırla, tekrar tekrar ve kibarca davet etmekle yetindiğini...

Evet, titizdi, yapacağı işe erkenden hazırlanmaya başlardı. Geçtiğimiz dönem tatiline girmeden daha, bu dönem onun üzerine kalan ve daha önce benim vermiş olduğum bir dersin notlarını rica etmişti benden. Yo hayır, öyle öğrencilerimizin fotokopicilerden başkalarının ders notlarını aldığı gibi değil... Bizim semtte güzel bir restorana akşam yemeğine davet etti beni, notlarımla beraber... Yemekten sonra konuları nasıl bir mantık silsilesiyle anlattığımı, işin püf noktalarını sorup notlar aldı...Böylesi özeni, titizliği, gayreti, boşa emek sayanlar vardır, “Değdi mi,” derler, “bu kadar uğraştığına?” Sevmem ben onları...Üzücü haberi aldığımız Salı gününün akşamı, bölümün üzerine sessizlik çökmüş, el ayak çekilmiş, ben de ofisimde bir şeyler yetiştirmeye çalışıyorum, telefon çaldı. Çekingen bir ses özür diledi; kimseye ulaşamamışlar, rastgele hocaları aramaya başlamışlar, beni bulmuşlar, Almanya’dan arıyorlarmış iki kişi... Kerem’in iki eski öğrencisi. Başladılar anlatmaya... Sonra dün gece internet’e girip başka öğrencilerinin yazdıklarını okudum... Bilmem, bu kadar sevildiğini biliyor muydu acaba? Ben yalnız şunu biliyorum; onun o özenli çalışkanlığıyla, o kendine özgü varoluşuyla verdiği mesaj ulaşmış öğrencilerine. Değmiş, Kerem Hoca; selâm olsun sana...
Yağmur Denizhan

 

 

Une partie de  notre cœur a été brisée à jamais. Une jeune étoile est tombée du ciel après le départ prématuré de notre ami, notre collègue, notre frère, Fréderic Kerem Harmancı.

Mais nous allons toujours nous souvenir de toi, Kerem, avec les beaux moments que nous avons eu, avec les vives émotions que nous avons partagée. Tu étais un académicien dédié, soigneux, consciencieux, peut-être trop consciencieux, au point d’auto-infliger une discipline draconienne. Tu t’acharnais pour mieux enseigner, et tes étudiants t’adoraient, ils te resteront reconnaissants pour toujours. Tu avais de l’ambition,  de la culture, de l’élégance, du talent mathématique, une approche  pleine d’empathie, un esprit curieux, bref, tous les ingrédients  qui font un scientifique et un académicien.

Tu nous manqueras beaucoup, cher Kerem.

Bülent Sankur

 

Bir yıldız kaydı ..

 

Yüreğimizden bir parçanın koptuğunu hissediyoruz, sevgili Kerem Harmancı’nın zamansız ayrılışı ile. Ama biz onu hep yaşadığımız güzelliklerle, paylaştığımız heyecanlarla anmak ve anımsamak istiyoruz. 

İlkin kendisiyle lise öğrencisiyken tanışmıştım. Sorularla beni kuşattığını, her şeyi merak ettiğini, global politikalardan fizik yasalarına kadar tartıştığımızı anımsıyorum. O yaşta “büyük resmi” görmeye başlamış diye düşünmüş, hayran kalmıştım. “Kerem, keşke bizim öğrencimiz olsa” diye içimden geçirmiştim.

Oldu da nitekim öğrencimiz. Son sınıftayken ilk uluslararası konferans bildirimizi bitirdiğimiz geceyi anımsıyorum. İddialı makalemizi son bir kez okuduğumuzda bir de baktık ki tüm rakip yöntemleri ezip geçtiğimizi iddia etmeye kalkışmışız, uçmuşuz biraz. Önce kahkahalarla gülmüş sonra bu iddiayı yumuşatmıştık.  

Doktorasını bitirip döndükten sonra bir ekip kurmuştuk, master ve doktora öğrencileriyle toplanıyorduk. Kerem defterini kapıp ilk gelenlerdendi hep; sorduğu sorularla bizleri hayran bırakırdı.

Katıldığımız nice konferansı anımsıyorum beraber: Floransa, Antalya,  Poznan, Eskişehir’de otel odalarımızı paylaştığımızı. Floransa’da Arno Irmağının üzerindeki köprüde güneşin batışını seyrettiğimizi. Çarşamba konserleri koltukları paylaştığımızı anımsıyorum.

Bizleri beklemeden erken ayrıldın, Kerem Hoca. Oysa daha nice projelere imza atacaktık, bu yolda daha yıllarca beraber yürüyecektik. Kerem gibi değerli, öğrencilerine coşkunlukla destek olan, az bulunur bir hocadan nice kuşak öğrencinin, akademisyen adayının, yoksun kalmış olmaları çok yazık. 

Ama seni hep sevecenliğinle,  her işe dört elle sarılışındaki içtenliğinle, derin esprilerinle anımsayacağız. Bölümde pür ciddiyet derslere koşturmanla,  kılı kırk yaran titizliğinle. Öğlenleri bizleri yemeğe gitmek üzere toplayışınla.

Bölümümüzde bir yıldız kaydı, bir kardeşimizi yitirdik. Onun anısını yüreğimizde yaşatacağız hep.  
Bülent Sankur

 

Değerli hocamız Kerem Harmancı'nın vefatı nedeniyle duyduğum üzüntüyü belirtmek isterim. Kendisini böyle genç bir yaşta kaybetmek hepimiz için büyük bir kayıp. Dersleri anlatırkenki heyecanını asla unutmayacağım. Tüm yakınlarının ve EE bölümünün başı sağolsun.
SERDAR AKTAŞ

 

Hocam bu haberi aldığımızda hepimiz onun öğrencileri olarak çok üzüldük. Gerçekten böyle bir şey beklemiyorduk. Hepimizin başı sağolsun. Allah rahmet eylesin. Okulun son günü onu çok üzgün ve bitkin görmüştük. 
ALPER KÜÇÜK

 

Kerem'le genelde Bölümün koridorlarında karşılaşırdık. Her zamanki beyefendiliğiyle selamlaşır ve birkaç kelam ederdik. Yüzündeki sakin tebessümün arkasında fırtınalar koptuğunu düşünmüşümdür. Birkaç sene önce yoğun birşekilde spor yapıyordu ve kendisine iyi bakıyordu sanırım. Formundan anlaşılabiliyordu. Sorumlu olduğum yazılımlarda ilgili yazışırdık, kendisi CIMS'in debug edilmesinde katkısı olan hocalarmızdan birisidir.Kapıdaki çelenkte yer alan fotografını gördüğümde içim burkuldu, ne kadar zamansız aramızdan ayrıldığını suçluluk duyguları beraberinde derinden hissettim. Dilerim bu dünyada bulamadığı huzura kavuşmuş olsun."
Sibel Öztan
VavLab

 

Basiniz sag olsun. Sizin nezdinizde tüm EE ailesinine sabirlar diliyorum. Böylesine değerli insanlar çok ama çok zor yetişirken aramızdan ayrılışlarının da bu kadar kolay olması pek  hazmedilecek bir durum degil .... Sabirlar dileklerimle,
Hasan Dag

Bu üzücü haberi aldığımızda,  bölümdeki bütün  arkadaşlarla birlikte inanmakta zorlulandık. Gerçekten böylesine genç ve başarılı bir insanın kolay yetişmediği hepimiz biliyoruz.  En  başta ailesine, size ve tüm bilim camiasına başsağlığı diliyorum.
Songül Albayrak

Hocam, cok cok uzuldum. Bugun Ekin'den telefonla ogrendim; hala soktayim.... Hepimizin basi sagolsun; ben cok severdim Kerem'i. Şu anda ne diyecegimi bilemiyorum.... 
Kivanc Mıhçak

Acı kaybınızdan dolayı size ve Elektrik ve Elektronik bölümüne bas saglıgı ve sabır dilerim. 
Omer Oguz

Sadece bölüm koridorlarında karşılaşıyor olsak da, her seferinde sıcak bir şekilde gülümsemeyi başarıp selam verebilen ender hocalardandın Kerem Hoca;
Toprağın bol olsun...
M. Gökhan Habiboğlu

Ne diyeceğini bilemiyor insan. Boylesi acı bir haberin uzerine ne denilse, ne yazılsa anlamsiz, eksik ve yavan kalıyor. Pırıl pırıl, genç bir meslektaşın, bir bakıma 'Boğaziçi ailesinin bir oğlunun' boyle zamansız gitmesi karşısında hangi söz yeterli, anlamlı olabilir?  Size, bölüme, en başta da sevgili ailesine, sabır ve başsağlığı dileklerimi iletiyorum. Üzüntümüz büyük, elimizden ise birşey gelmiyor.  Sevgi ve destek dileklerimle, 
Yaman Barlas 
Endüstri Mühendisliği

Bolumunuz ogretim uyelerinden Dr.Kerem Harmanci'nın kaybindan duydugumuz uzuntu buyuktur. Acinizi paylastigimizi bilmenizi istedik. Sevgilerimizle,
Kimya Bolumu Ogretim Uyeleri

Elektrik-Elektronik Mühendisliği bölümü öğretim üyesi ve benim hem eski öğrencim hem de bir süre için bölümde meslektaşım Kerem Harmancı’nın vefatını büyük bir üzüntü ile öğrendim. Çok genç yaşta gelen bu ölümü kabullenmek kolay değil, ama bu gerçeği değiştirmek de mümkün değil. Yasınızı paylaşıyorum. Kerem için Allah’tan rahmet, sizlere de başsağlığı diliyorum.
Yorgo İstefanopulos
 

İnanması imkansız,kabullenilmesi çok güç,yokluğu acı…
Çok Saygıdeğer Hocamız Doc. Kerem Harmancı’nın aramızdan ayrılmasının hüznünü hepimiz, EE. Böl. Ailesi olarak yaşıyoruz. Başta saygıdeğer ailesine, siz böl başkanımıza, hocalarıma ve tüm ee. Ailesine başsağlığı diliyorum.
Bahattin Candeniz
EE.Müh.Böl. Teknisyeni
 

Duydugum zaman inanamadim. Kerem Harmancinin vefatini ogrendim. Super yetenekli bir ogrenciydi. sonra Ph.D yapti, geldi, genc meslektasim oldu. ee'de CAP danismani oldu. Cok guzel beraber calistik.  Cok kiymetliydi, cok iyi yetismisti ve cok iyi bir insandi. biraz icine kapanik bulurdum belki ama son senelerde giderek de aciliyordu. Inanmasi ne kadar zor. Ve hayat ne kadar pamuk ipligine bagli. Sana, EE bolumune bassagligi diliyorum. Cok cok uzgunum gercekten.
Alpar Sevgen

I was so sad to hear such shocking news regarding Kerem Hoca. I wasn't aware of him being sick or suffering from something. I also don't know any of his family members but please forward my deep condolonces to his family and may God give them and all of us the patience to deal with such a terrible loss.
Heba Yüksel

Bulent Hocam, Kerem in aramizdan zamansiz ayrilisini cok uzulerek ogrendim. Hayatimda ilk yaptigim yurtdisi bilimsel seyahatte (Chicago) hic tanimadigim bu cana yakin insanla beraber tanisip, iki doktora ogrencisi olarak biraraya gelip, oda paylasmamiz tatli bir ani olarak kaldi. Basta Kerem in ailesi ve siz olmak uzere tum Bogazici Universitesi Elektrik Muhendisligi Bolumune bassagligi diliyorum.
Aydin Alatan

Kerem'in vefatı beni de tarifsiz üzdü. Yurtdisindan yeni dondugum zamanlardan beri iyi tanisiyorduk, konferanslarda birlikteydik. Nitelikli, anlayisli, cok degerli bir arkadasimizdi. Sizin şahsınızda tüm Bogazici EE ailesinin başı sağolsun, diliyorum. Acınızı paylaşıyorum.
Lutfiye
 

Ben 2008 mezunlarından Gencay. Kerem Hocamızın vefatını öğrenmekten büyük üzüntü duydum. İstanbul’da olmadığım için törene katılamadım. Başınız sağ olsun, özellikle son sınıfta bizim bölüm bir aile gibiydi. Ailemizin başı sağ olsun.
Gencay Mutlu ÖLÇER

 
Güzel kişiliği ve yardımseverliği ile herkese örnek olmuş Kerem Hoca’mızın ölüm haberini almış olmak beni derinden üzmüştür. Hollanda’da doktora yaptığımdan cenaze töreninde bulunamadım. Tüm Boğaziçi EE ailesi adına size baş sağlığı diliyorum. 
Yakup KILIC
University of Twente

 

Sevgili arkadaşım Kerem’in aramızdan ayrılışına hala inanamıyorum. Duke’ta doktora yaparken bana inanılmaz derecede yardımcı olmuştu. Bir gün hiç unutmuyorum, Duke’a geleli on gün olmamıştı. Kuvvetli fırtına nedeniyle elektrikler bir hafta kesildi. Kerem, beni ve diğer yeni gelen bir kaç arkadaşı evinde misafir ederek bu zor günlerde bize çok yardımı oldu. Temiz kişiliği, dürüstlüğü ve yardımseverliği ile Kerem Hocamızın hepimizde ayrı bir yeri vardır. Ailesine, arkadaşlarına ve Boğaziçi EE camiasına baş sağlığı diliyorum.
Taşkın Koçak (Duke’tan doktora arkadaşı)

 

Kerem’le Duke Üniversitesi’nde doktora yaparken tanışmıştık. Duke’taki Türk gecelerini hazırlamak için 
gece boyu hep beraber çöp şiş dizdiğimiz günler hala dün gibi aklımda. Kendisi çok sakin yapılı, arkadaş canlısı, duygusal birisiydi. 
Karıncayı bile incitmeyecek bir yapısı vardı. Zaman zaman değişik konularla ilgili sohbet ederdik. 
Keşke daha uzun süreler arkadaşımız olarak yanımızda bulunabilseydi. 
Hatırası her zaman kalbimizde yaşayacak.

 Prof. Dr. Levent ARSLAN